Olejek łopianowy

Łopian ma cudowne właściwości w pielęgnacji włosów dlatego postanowiłam zrobić sobie olejek łopianowy i zaczęłam go stosować a o wszystkim postanowiłam się podzielić na blogu.

Olejek łopianowy- przygotowanie
Kupujemy w aptece opakowanie 50 gr korzenia łopianu bo on ma najwięcej dobroczynnych substancji, zalewamy 100 ml oliwy z oliwek lub innego oleju, całość podgrzewamy, ja to zrobiłam w słoiku włożonym do garnka z gorącą wodą. Taką miksturę trzymamy ok 2 tygodni w ciemnym miejscu, zakręconą lub przykrytą. Po tym czasie jeszcze raz lekko podgrzewamy i przecedzamy.
Powstanie mam cudowny olej, na dnie mogą pozostać osady z korzenia ale mi to nie przeszkadza w używaniu go.
Zastosowanie
Ja mój olejek wcieram w skórę głowy, można tez w całe włosy na 2-4 godzin przed myciem. Stosuje go od 1-2 razy w tygodniu.
Efekty
Już po pierwszym użyciu zauważałam poprawę stanu skóry głowy, nie czułam swędzenia jaki czasem mam po zastosowaniu szamponu z SLS, brak łupieżu i innych podrażnień. Włosy są bardzo mięciutkie i delikatne w dotyku. Olejek na moje włosy działa rewelacyjnie.

Troszkę informacji o Łopianie zaczerpniętych z Internetu.
Surowcem leczniczym jest korzeń łopianu, który wykopujemy w pierwszym roku jesienią bądź na drugi rok na wiosnę. Korzeń dokładnie myjemy, podsuszamy, kroimy i suszymy w temperaturze do 35°C. Znacznie rzadziej stosowane są liście i nasiona łopianu.

W łopianie większym (Arctium lappa) znajdziemy przede wszystkim:

• przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze związki poliacetylenowe,
  
•   inulinę, która obniża poziom cukru oraz „złego” cholesterolu,
  
•   przeciwzapalne i przeciwbakteryjne seskwiterpeny,
  
•  lignany, a wśród nich arktigenina (arctigenin), która wykazuje działanie przeciwzapalne przeciwwirusowe i przeciwnowotworowe,
  
• antyoksydacyjne, moczopędne, przeciwzapalne i rozkurczowe flawonoidy,
  
• garbniki o działaniu przeciwzapalnym, ściągającym i przeciwbakteryjnym,substancje śluzowe o działaniu powlekającym,
  
• siarkę, fosfor i witaminę C.
  

 Korzeń wykopujemy jesienią w pierwszym roku wegetacji, zanim roślina wytworzy łodygę kwiatową lub w drugim roku wegetacji na wiosnę. Korzeń myjemy, drobno kroimy i suszymy w temperaturze 50 – 60 0 C. Wysuszony korzeń przechowujemy w suchych miejscach, najlepiej w papierowej torbie.
Działanie moczopędne i antybiotyczne łopianu jest pomocne w leczeniu chorób skóry, zwłaszcza tam, gdzie toksyczność jest głównym czynnikiem - na przykład: trądzik, ropień, owrzodzenie, miejscowe zapalenie skóry, egzema, łuszczyca.

Korzeń łopianu wzmacnia cebulki włosów i zapobiega nadmiernemu ich wypadaniu. Należy 3 łyżki korzenia łopianu zalać szklanką wrzątku, a następnie gotować na małym ogniu przez 10 minut. Wywar używać do wcierania w skórę głowy, a także można stosować jako płukankę po umyciu włosów. Włosy są mocne i szybko rosną.

Należy jednak pamiętać, że leczenie zewnętrzne jest skuteczniejsze przy równoczesnym doustnym stosowaniu łopianu.
Odwarami z łopianu można przemywać twarz, zrobić sobie tonik łopianowy lub wcierać olejek łopianowy na twarz.